Na pierwszym planie rysunku znajduje się zamek rycerski z trzema wysokimi wieżami. W wieżach uwięzione są królewny. Każda z nich spuszcza przez okno swój cienki warkocz, by nadjeżdżający rycerze mieli szanse wdrapać się po nim na szczyt. Niektóre z warkoczy są krótkie a inne dłuższe. To najszczęśliwszy dzień w życiu rycerzy! Pogoda sprzyja śmiałkom, którzy przybywają z bliższych i dalszych zakątków świata. Dzień jest jasny i bezwietrzny. Droga do zamku wiedzie przez park, gdzie rosną trzy drzewa. Jedno z nich ma pień grubszy od pozostałych. Z pewnością rośnie tu już od kilkuset lat. Drzewo po prawej stronie rysunku jest najniższe, ale ma najbujniejszą koronę. Niskie chmury snują się po niebie. Najciemniejsza zapowiada zmianę pogody. Jeden z rycerzy stoi już pod bramą zamku i woła cienkim głosem swoją wybrankę, tę, która ma najweselszą minę. Najdłuższą drogę ma do pokonania rycerz z chorągwią. Stoi jeszcze na wzgórzu.