Komunikacja alternatywna- znajdująca zastosowanie gdy osoba porozumiewa się bezpośrednio- twarzą w twarz- inaczej niż za pomocą mowy, przy użyciu znaków graficznych, manualnych, kodu Morsea, pisma itp.
Komunikacja wspomagająca- rozumiana jako komunikacja uzupełniająca lub wspierająca. Interwencja z wykorzystaniem alternatywnych środków komunikacji ma dwojaki cel: wzmacniać i uzupełniać mowę oraz zapewniać zastępczy sposób porozumiewania się, gdy osoba nie zaczyna mówić.
Istotne jest również wyróżnienie komunikacji wspomaganej ( z użyciem pomocy w postaci tablic , syntezatorów mowy, komputera) i niewspomaganej (gdy osoba niepełnosprawna samodzielnie ,produkuje” znaki- manualne, literówka, mruganie oczami na ,tak” i ,nie”.
Komunikacja fatyczna - W funkcji tej nadawca nawiązuje i podtrzymuje kontakt z odbiorcą za pomocą środków językowych takich jak np. hej, halo, ejże, aha, które tak naprawdę o niczym nie informują.