Stop metali (dawniej także: aliaż) – tworzywo o właściwościach metalicznych, w którego strukturze metal jest osnową, a poza nim występuje co najmniej jeden dodatkowy składnik, zwany dodatkiem stopowym. Dodatki są wprowadzane w celu poprawienia wytrzymałościowych właściwości materiału. Zwykle pogarszają plastyczność, przewodnictwo elektryczne, przewodnictwo cieplne. Często zmniejszają również odporność na korozję.
Stopy otrzymuje się najczęściej przez stapianie składników w stanie ciekłym i odlewanie, po którym – w czasie chłodzenia i dodatkowych zabiegów obróbki cieplnej – powstaje struktura decydująca o właściwościach. Są stosowane również inne techniki wytwarzania stopów, tj. spiekanie, elektroliza lub nasycanie dyfuzyjne w stanie stałym (obróbka powierzchni wyrobów, np. azotowanie, nawęglanie, kaloryzowanie i inne)[1].
Podział stopów ze względu na główny składnik[edytuj]
stopy aluminium
aeral
duraluminium
hydronalium
magnal
silumin
stopy magnezu
stopy miedzi
brąz
cunifer
fosfobrąz
miedzionikiel
miedź stopowa
mosiądz
spiż
tombak
stopy niklu
alni
cekasy
chromonikielina
hipernik
inwar
konstantan
manganin
melchior
miedzionikiel
monel
mosiądze
nikielina
nitinol
nowe srebro (alpaka, argentan)
stop K-42-B
stopy ołowiu
stopy rtęci
amalgamat
stopy żelaza z węglem
stal
staliwo
żeliwo
inne stopy
inmet
wironit (kobaltowo-chromowy)
Podział stopów ze względu na zastosowanie[edytuj]
stopy czcionkowe
stop Devardy
stop drukarski
stop lutowniczy
stopy łożyskowe
stopy niskotopliwe
galinstan
pewter
stop Lichtenberga
stop Newtona
stop Rosego
stop Wooda (Lipowitza)
stopy odlewnicze