udownym dzieckiem nazywa się młodzieńca, zazwyczaj poniżej 15 roku życia, który opanował co najmniej jedną trudną umiejętność na poziomie dorosłego profesjonalisty[1].
Jedna z heurystyk klasyfikujących cudowne dziecko brzmi następująco: cudowne dziecko to dziecko, zazwyczaj w wieku poniżej 15 lat, które w jakiejś wyjątkowo wymagającej dziedzinie uczestniczy na poziomie wysoko wykwalifikowanej osoby dorosłej.[1][2] Stopień “cudowności” dziecka wyznaczany jest przez poziom jego talentu w stosunku do wieku. Przykładami cudownych dzieci byli za młodu: Wolfgang Amadeusz Mozart w muzyce, Carl Friedrich Gauss w matematyce, Pablo Picasso w sztukach plastycznych.