Według teorii Bronsteda kwas to cząstka (cząsteczka lub jon), która oddaje proton (jon H^+) a zasada to odpowiednio cząstka cząsteczka lub jon), która przyjmuje proton.
Kwasem wg Bronsteda jest np. każdy kwas czyli choćby HF. Jest kwasem, bo może oddać proton na przykład podczas dysocjacji.
HF + H_2O \Longleftrightarrow F^- + H_3O^+
W tej reakcji HF oddaje proton (H^+) cząsteczce wody, która go przyjmuje. HF jest więc kwasem (oddaje proton) a H_2O zasadą (przyjmuje proton).
Sprzężone pary w tym przypadku to HF i to, co z niego powstało po oddaniu protonu czyli F^- (kwas jest zawsze sprzężony z zasadą więc F^- to zasada, inaczej patrząc F^- jest zasadą, bo może przyjąć proton przekształcając się z powrotem w HF).
Druga sprzężona para to H_2O czyli zasada (bo przyjęła proton) i to, co z niej powstało czyli H_3O^+, które jest kwasem, zasada zawsze sprzężona jest z kwasem (inaczej patrząc H_3O^+ jest kwasem, bo może oddać proton przekształcając się z powrotem w H_2O).
Zasadą według Bronsteda jest NH_3, bo może przyjąć proton od wody podczas
dysocjacji
NH_3 + H_2O \Longleftrightarrow NH_4^+ + OH^-
NH_3 przyjmuje proton, jest więc zasadą. Powstaje z niego NH_4^+, który jest kwasem (może oddać proton tworząc NH_3). I to jest jedna sprzężona para.
H_2O to w tej reakcji kwas, bo oddaje proton. Powstaje z niej OH^- czyli zasada (bo może przyjąć proton dając H_2O). I to druga sprzężona para.