A teraz, drogie dzieci, pójdziemy na wycieczkę! - zawołałem gromko. - Na
wycieczkę!
Ale, o dziwo, nie usłyszałem spodziewanego gwaru, okrzyków radości. Dziewczynki,
chłopcy siedzieli w ławkach, nachmurzeni, niechętni.
- No, idziemy! - powtórzyłem wezwanie.
- Kiedy my nie chcemy na wyciecke - mruknął Kazio z naderwanym uchem.
- Znowu będzie o tej poezji! - zabasował najstarszy Błażejak, Pietrek mu było.
- Jakiej poezji? - zdziwiłem się. - Czego wy się boicie?
- A bo tamta pani to nic, tylko wodziła nas i wodziła na kurhan ucyć tej poezji.
- Przepytywała i przepytywała!
- Dwójki stawiała!
- Biła w łapę!
- Usy kręciła za te poezje!
- Kazała patrzeć z górki na rzekę i pytała, co robi rzeka - wyjaśnił ponuro Pietrek. -
Jak się powiedziało, że płynie, to stawiała dwóje albo kręciła ucho. A jak się powiedziało, że „wije się”, stawiała trójkę. A kto powiedział „wije się jak wstązecka”, dostawał cwórke.
- A ja mówiłam „wije się jak błękitna wstązecka” i dostawałam piątki! - pochwaliła się Zosia.
- I wiem, co robi łąka, co las, co słonecko, co wiater, co ptaki, co ryby… Ojej! Prose pana, oni mnie scypio! - poskarżyła się.
Zaciekawiły mnie praktyki mej poprzedniczki i owoce jej nauczania.
- A co, Zosiu, robi łąka? - spytałem.
- LeŜy w dole jak barwny kobierzec! - odparła bez namysłu.
- A las?
- Cicho semrze swoją pieśń przedwiecną!
- Oho! A słońce?
- Wisi na niebie jak złoty dukacik!
- Yy, coś pląces! - wtrącił się Pietrek. - Słońce cese swe jedwabiste włosy na gałęziach drzew!
- Głupiś! - oburzyła się Zosia. - Swe jedwabiste włosy na gałęziach drzew cese wiater! Wiater to figlarne dziecię słońca, chmur i nieba! Figlarne, pamiętam dobrze!
- A wcale nie! - zaprotestował Pietrek. - To chmury, chmury so figlarne!
Uciszyłem powaśnionych i spytałem, co jeszcze mówiła im pani o poezji.
- Ze poezja upięksa świat!
- Ze bez poezji Ŝyć nie warto!
- Ze kulturalny cłowiek musi umieć co najmniej sto porównań!
- Sto ? - zainteresowałem się. - A ile nauczyła ?
- Pindziesiont siedym
Wybierz poprawne dokonczenie zdan:
Narrator w utworze
- jest pierwszoosobowy
- jest trzecio osobowy
- ma ograniczoną wiedzę o świecie przedstawionym
- ma nieograniczoną wiedzę o świecie przedstawionym
Informacje o narratorze zdobywamy dzięki:
- osobowym formom czasowników i rzeczownikom
- osobowym formom czasowników i zaimkom
-
nieosobowym formom czasowników
Z tekstu wynika, że narrator:
-
jest nauczycielem
- pochodzi ze wsi
- pracuje na wsi
Bohaterami utworu są:
- uczniowie z małego miasteczka
- uczniowie ze wsi
-
uczniowie z miasta
Uzupełnij tabelę.
Propozycja pójścia na wycieczkę
Reakcja uczniów
Reakcja, jakiej się spodziewał nauczyciel
b)Wyjaśnij w 3-4 zdaniach, co było przyczyną takiej reakcji uczniów.
Wyjasnij na czym polega zroznicowanie jezyka w analizowanym fragmecie.
źródło: