Julian Tuwim - "Do krytyków"
Podmiot liryczny można utożsamić z autorem. Zwraca się on do krytyków, którzy są adresatami. Podmiot liryczny ironicznie drwi z krytyków. Autor chciał tutaj ukazać całkiem inny, odmienny styl - co jest charakterystyczne dla poezji Skamandrytów (do których należał Tuwim). Chce pokazać swój zachwyt odnośnie otaczającego go świata, fascynuje się miastem. Krytycy byli zwolennikami zwykłej, stonowanej poezji, patriotyzmie.
Język w wierszu jest lekki i przyjemny. Wiersz jest prosty i nacechowany emocjami, które nadają mu liczne epitety i wiele wykrzyknień.