Mysterium iniquitatis: Koegzystencja dobra i zła
1.Po upadku dwu potężnych systemów totalitarnych - nazizmu w Niemczech i komunistycznego ?realnego socjalizmu? Związku Radzieckiego - które zaciążyły nad całym wiekiem XX i są odpowiedzialne za niezliczone zbrodnie, wydaje się, ze przyszła pora na zastanowienie się nad ich genezą, skutkami, a zwłaszcza nad ich znaczeniem w historii ludzkości. Jak, Ojcze Święty, należy rozumieć sens tego wielkiego wybuchu zła
2.Wiek XX był w jakimś sensie widownią narastania procesów dziejowych, a także procesów ideowych, które zmierzały w kierunku wielkiego wybuchu zła, ale także był widownią ich pokonywania. Czy zatem spojrzenie na Europę jedynie od strony zła, które pojawiło się w jej nowożytnych dziejach, jest spojrzeniem słusznym? Czy nie zawiera się tutaj jakaś jednostronność? Nowożytne dzieje Europy, naznaczone - zwłaszcza na Zachodzie - wpływami oświecenia, zrodziły także wiele dobrych owoców. Jest to poniekąd zgodne z naturą zła, tak jak je definiuje, zgodnie z ujęciem św. Augustyna, św. Tomasz. Zło jest zawsze brakiem jakiegoś dobra, które w danym bycie powinno się znajdować, jest niedostatkiem. Nigdy nie jest jednak całkowitą nieobecnością dobra. W jaki sposób zło wyrasta i rozwija się na zdrowym podłożu dobra, stanowi poniekąd tajemnicę. Tajemnicą jest również owo dobro, którego zło nie potrafiło zniszczyć, które się krzewi niejako wbrew złu, i to na tej samej glebie. Przypomina się ewangeliczna przypowieść o pszenicy i kąkolu (por. Mt 13, 24-30). Kiedy słudzy pytają gospodarza: Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go [kąkol], on odpowiada w sposób bardzo znamienny: Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza? (Mt 13, 29-30). W tym przypadku wspomnienie żniwa odnosi się do ostatniej fazy historii, do eschatologii.
3.Można powiedzieć, że ta przypowieść jest kluczem do rozumienia całych dziejów człowieka. W różnych epokach i w różnym znaczeniu pszenica" rośnie razem z ?kąkolem?, a kąkol razem z pszenicą. Dzieje ludzkości są widownią koegzystencji dobra i zła. Znaczy to, że zło istnieje obok dobra; ale znaczy także, że dobro trwa obok zła, rośnie niejako na tym samym podłożu ludzkiej natury. Natura bowiem nie została zniszczona, nie stała się całkowicie zła, pomimo grzechu pierworodnego. Zachowała zdolność do dobra i to potwierdza się w różnych epokach dziejów.
cwiczenia:
1.jaką funkcję pełni akapit 1?
2.O jakichwielkich wydarzeniach 20 wieku mowi papiez w akapicie 2?
3.rozwiń skróty oznaczajace ewangelie uzyte przez autora w akapicie 2?
4.co oznacza przypowiesc o pszenicy i kakolu i czemu jej przytoczenie?
5.czym jest zlo wedlug papieza jana pawla 2?przytocz odpowiednie cytaty. (akapit2)
6.ktore z nizej pojec mozna uznac za synonim wyrazu koegzystencja:
a) współgranie b)współistnienie, c)walka d) przeciwnosci.
7.do ktorych wielkich filozofow chrzescijanskich odnosi sie w swym tekscie jan pawel2?(akapit2)
8.akapit 3 jest:
a)rozwinieciem 2 akapitu b)podsumowaniem całości rozwazan c)luzno zwiazany z reszta tekstu d)odpowiedzia na pytanie zawarte w akapicie 1.
9.sformuluj glowny temat tekstu w jednym zdaniu.
źródło: