8.Właściwości fizyczne
Jest żółtozielonym silnie trującym gazem o ostrym zapachu podobnym do chloru
Gęstość 1,696 kg/m³
Temperatura topnienia 53,53 K (-219,62 °C)
Temperatura wrzenia 85,03 K (-188,12 °C)
Objętość molowa 11,20-6 m³/mol
Ciepło parowania 3,2698 kJ/mol
Ciepło topnienia 0,2552 kJ/mol
9.Właściwości chemiczne(opis słowny,równania reakcji)
Jest najaktywniejszym niemetalem o największej elektroujemności, tworzącym związki z większością z innych pierwiastków (nawet z gazami szlachetnymi – kryptonem, ksenonem i radonem)
łączy się wybuchowo z wodorem tworząc fluorowodór bez dostępu światła i w niskiej temperaturze. W strumienu gazowego fluoru palą się szkło, metale i woda. Z powodu jego dużej aktywności nie można go przechowywać, ani wytwarzać w naczyniach szklanych.
10.Występowanie w przyrodzie
w minerałach: fluoryt( CaF2),
11.Otrzymywanie
-
ciekłego fluorowodoru z dodatkiem wodorofluorku potasu (KHF2).
-
reakcja heksafluoromanganianu(IV) potasu z fluorkiem antymonu(V) w temp. 150 °C:
- Etap 1 – synteza substratów:
2KMnO4 + 2KF + 10HF + H2O2 → 2K2MnF6↓ + 8H2O + 3O2
SbCl5 + 5HF → SbF5 + 5HCl
- Etap 2 – reakcja właściwa:
2K2MnF6 + 4SbF5 → 4KSbF6 + 2MnF3 + F2↑
12.Zastosowanie
- produkcja past do zębów
- synteza organiczna i nieorganiczna
- wytrawianie szkła - zastosowanie w elektronice w produkcji układów scalonych
- produkcja gazów bojowych podczas II wojny światowej
- produkcja patelni teflonowych
- produkcja środków ochrony roślin
- w pozytonowej emisyjnej tomografii komputerowej
13.Odkrycie (przez kogo i kiedy)
W 1886 roku, Henri Moissan
14.Ciekawostki