Zanim zaopiekujemy się sarenką należy prawidłowo ocenić sytuację i wiedzieć, że nasza pomoc jest jej na pewno potrzebna. Mamy - sarny często pozostawiają swoje dzieci w zaroślach i oddalają się w poszukiwaniu pożywienia, ale wracają. Mała sarenka jest śliczna, lecz nie wolno jej głaskać ani nawet dotykać, bo pozostawimy obcy zapach i mama może taką sarenkę porzucić. Najpierw więc trzeba się upewnić, że sarenka potrzebuje pomocy. Wtedy pomoc na pewno będzie potrzebna, gdyż maleństwo sobie nie poradzi.
Nawet w takiej sytuacji kiedy jesteśmy przekonani o konieczności zaopiekowania się zwierzątkiem trzeba zachować środki ostrożności (żeby nie zarazić się jakąś zakażną chorobą).
Należy poprosić o pomoc dorosłych. Musimy zorganizować butelkę, smoczek zeby móc ją karmić ale najpierw powinien zobaczyć ją weterynarz. Od niego można dowiedzieć sie jak powinna być karmiona jeśli ma zostać z nami. Jeżeli nie mamy warunków to z pomocą dorosłych zorganizujemy jej miejsce pobytu.
Trzeba też zadbać żeby była w miejscu gdzie będzie miała opiekę i spokój.
Pomagamy sarence tylko tak długo jak jest to konieczne. Zbyt długi pobyt z ludźmi może spowodować, że nie będzie mogła wrócić do swojego naturalnego środowiska.
Sarna wraca więc do lasu, a nam pozostają wspomnienia i świadomość, że żyje i jest na wolności.
Dodano:
NIE BYŁO MOIM ZAMIAREM WSTAWIENIE GOTOWCA DO ŚCIĄGNIECIA. TO SĄ TYLKO WSKAZÓWKI.
Pkt.5.
“Nie proś o napisanie wypracowania. Poproś raczej o pomoc w poszukiwaniu materiałów do wypracowania. Jeśli jakiś użytkownik umieści tu “gotowca”, jest spore prawdopodobieństwo, że nie tylko Ty go skopiujesz”