Rzym za czasów Nerona to miasto chylące się ku upadkowi. W powieści został przedstawiony szczegółowy obraz życia rzymskiego patrycjatu. Zgromadzeni wokół cezara augustianie to ludzie niezwykle bogaci, otoczeni niezliczoną rzeszą niewolników, spełniających ich wszystkie zachcianki i oddających posługi przy niekończących się rytuałach higienicznych.
Rzymianie przywiązują wielką wagę do swego wyglądu, poddając się licznym zabiegom upiększającym, by popołudniami oddawać się rozkoszom cielesnym na urządzanych przez Nerona ucztach. Są one organizowane z wielkim przepychem oraz dbałością o szczegóły. Wykwintne jedzenie i napoje podawane są przy akompaniamencie muzyki. Spotkania uświetniają występy różnego rodzaju artystów i kuglarzy. Neron, który uważa się za jednostkę wybitnie uzdolnioną, oczekuje od swego otoczenia nieustannych pochlebstw i zachwytów nad swoją poezją i muzyką. Augustianie prześcigają się w wyrażaniu cezarowi swego uznania, jednocześnie wciąż obawiając się utraty swej pozycji i popadnięcia w niełaskę. Knują intrygi, starając się zaskarbić sobie względy Nerona. Cezar nie interesuje się sprawami państwa, bezceremonialnie usuwa ludzi, których uważa za niewygodnych lub niewystarczająco oddanych. Przychylność ludu zaskarbia sobie, organizując igrzyska i rozdawnictwo żywności. Uważa, że swoimi występami uszczęśliwia poddanych, nie zdaje sobie sprawy, że jest uznawany za błazna i komedianta. Wielki wpływ na zbrodnicze poczynania Nerona ma jego małżonka Peppea, kobieta cyniczna, za namową której cezar kazał zamordować całą swoją rodzinę.
W tym przesyconym rozpustą i zbrodnią świecie nie liczą się żadne wartości. Życie ludzkie nie ma znaczenia, następuje kulturowa i obyczajowa degradacja. Rzymianie wierzą w zabobony, swoją tradycyjną religię traktują instrumentalnie, składając bogom ofiary “na wszelki wypadek”. Aby odnaleźć poetyckie natchnienie w widoku płonącego miasta, cezar rozkazuje podpalić Rzym. Nie obchodzi go zagłada tysięcy ludzkich istnień i wielopokoleniowego dziedzictwa.
Zamiera wartościowa twórczość literacka, gdyż nikt nie śmie być artystą wyżej cenionym niż Neron. Ulubioną rozrywką zarówno patrycjuszy, jak i bezrobotnych, żyjących na koszt państwa mieszkańców Rzymu są krwawe igrzyska, walki gladiatorów, męczeńska śmierć ludzi rozszarpywanych przez zwierzęta lub ukrzyżowanych.
Nie wiem czy to takie coś ma być…
UWAGA!!! Zanim przepiszesz, proszę przeczytaj tekst uważnie.